Η ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΣΤΟΝ ΣΕΛΕΡ: ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΥΠΑΡΞΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Abstract

Η Φαινομενολογική Αξιολογία ουσιαστικά θεμελιώνεται πάνω στο ιδρυτικό κείμενο της φαινομενολογικής φιλοσοφίας, τις Λογικές Έρευνες του Χούσερλ. Ωστόσο, αν και ο Χούσερλ έθεσε τα θεμέλια, ο ίδιος δεν κατάφερε να πάει πέρα από μια φαινομενολογική γνωσιολογία και οντολογία. Αυτός πάντως ήταν της άποψης ότι τα θυμικά φαινόμενα είναι πλήρεις εμπειρίες των αγαθών ως σύμπλοκα φυσικού υποστρώματος και αξιακού χαρακτήρα. Αυτή τη βασική ιδέα την ανέπτυξε σε πλήρη θεωρία ο Σέλερ (και ο Χάρτμαν). Ο Σέλερ προσέγγισε το ζήτημα με όρους πλατωνικού ρεαλισμού, θεωρώντας ότι οι αξίες απαρτίζουν μια αντικειμενική υπερ-αισθητή πραγματικότητα στην οποία είναι οργανωμένες ιεραρχικά με αντικειμενικό τρόπο. Το ότι μπορεί μέσα στην ιστορία οι άνθρωποι να μην συμφωνούν για την αντικειμενική ιεραρχία των αξιών οφείλεται στα εκάστοτε διαμορφωμένα ήθη ή ordo amoris ή, απλά, στον εκάστοτε τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένος ο θυμικός μας βίος. Π.χ., το μνησίκακο ήθος προκαλεί αντιστροφή στην αξιακή εμπειρία.