Με τον όρο χαρακτηρίζονται οι πρακτικές εκτιμήσεις για ένα φαινόμενο.
Βοήθεια σημαίνει ότι ο επιστήμονας θα πρέπει κατά το δυνατόν να είναι απαλλαγμένος από την επιρροή ή τυχόν επιρροή των προσωπικών του αξιών και «πιστεύω», όταν κάνει επιστήμη.
Ο διαχωρισμός μεταξύ κανονιστικών και οντολογικών προτάσεων ονομάζεται και «Βοήθεια».
Σύμφωνα με την αρχή της , που αποτέλεσε τον πυρήνα του λογικού θετικισμού, μία πρόταση έχει νόημα μόνο αν μπορεί να επαληθευτεί είτε αναλυτικά είτε εμπειρικά.
Σύμφωνα με τον Βοήθεια, η απόρριψη των δεοντολογικών κρίσεων, ή αλλιώς των αξιολογικών κρίσεων, επιτυγχάνεται με την εφαρμογή του κριτηρίου της επαληθευσιμότητας.
Οι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις αφορούν τη Βοήθεια και τον
Η ύπαρξη της Βοήθεια αμφισβητήθηκε έντονα από τον Tomas Kuhn.
Η αξιολογική κρίση ή, αλλιώς, ο Βοήθεια είναι μία υποκειμενική μεροληπτική αξιολόγηση.
Η πρόταση «Ο φόνος είναι κακό» είναι μια αξιολογική κρίση χωρίς επιστημονικό νόημα, δεν επαληθεύεται και άρα είναι .
Ο πρώτος τύπος αντικειμενικότητας ορίζεται ως Βοήθεια και σχετίζεται με το κοινωνικό πλαίσιο και το ήθος που προβλέπεται από τους ερευνητές.
Ο δεύτερος τύπος αντικειμενικότητας ονομάστηκε Βοήθεια και σχετίζεται με την τελική δομή της πραγματικότητας.
Ο τρίτος τύπος αντικειμενικότητας, η Βοήθεια, απαγορεύει την κρίση και την ερμηνεία των ερευνητικών αποτελεσμάτων, δηλαδή αποκλείει την κρίση.
Η πρόταση «Η διανομή του εισοδήματος σε χρόνο Τ στη χώρα Α είναι άδικη» είναι μια Βοήθεια.
Σύμφωνα με την Lekka –Kowalik, η επιστήμη δεν είναι και δεν θα μπορούσε να είναι αξιολογικά ελεύθερη αλλά Βοήθεια.